Water is een belangrijk onderdeel bij het zetten van een thee of kruideninfusie! Echter… het belang van goed (zacht) water wordt meestal onderschat. Velen onder ons gebruiken het meest voor de hand liggende, namelijk het leidingwater (kraantjeswater). Jammer, want dit water beïnvloedt de smaak van onze thee en kruideninfusies, maar het doet nog veel meer…
Voor het zetten van thee of kruideninfusies is ZACHT WATER (neutraal water of water met een groot redoxpotentiaal) een MUST. Zacht water leunt aan bij water met een neutrale PH-waarde van 7 en mineraal-arm water met een restwaarde beneden de 50mg/l. Het is water met een lage Redoxwaarde en dus een groot redox-vermogen of redoxpotentiaal.
PH waarden: Water bevat een bepaalde zuurtegraad, we noemen deze de PH-waarden. PH-waarden zijn belangrijk voor het in stand houden van een goede huishouding in ons lichaam. Een te hoge of te lage PH-waarde in water zorgt voor een chemische reactie binnen in ons lichaam. Indien deze te sterk afwijkt van de neutrale PH-waarde (=7), kan zelfs water schade aanrichten in weefsels en organen.
Enkele voorbeelden: Een product met een PH-waarde ‘0’ is een zure oplossing (vb. zoutzuur) terwijl een product met een PH-waarde van ‘12’ een base oplossing is (bv. een ovenreiniger).
Zo is de PH-waarde van maagsap 1,2 tot 3 wat vrij zuur is, maar wel nodig om het voedsel te verteren. Brengen we verandering in deze zuur/base balans, dan zouden we onze maag kunnen verbranden of zal het voedsel niet goed verteren. Oogvocht daarentegen bezit een PH-waarde van 7.2 waardoor een te hoge of te lage PH-waarde (zoals zwembadwater) kan leiden tot irritatie van de ogen. De natuurlijke PH waarde van onze huid is 5,5 en van ons bloed tussen de 7,35 en 7,45.
De PH waarde van water zou maar 2/10 mogen schommelen ten opzichte van ons bloed, anders worden we doodziek.
Mineralen: Mineralen, zijn anorganische (levenloze) stoffen zoals natrium, calcium, magnesium… . Sommige mineralen hebben we in kleine hoeveelheden nodig om ons lichaam goed te laten functioneren. Ze zijn belangrijk voor: 1. de opbouw van botten en tanden 2. de flexibiliteit van onze spieren (zo ook de hartspier) en 3. de aanmaak van enzymen en hormonen op celniveau.
Een teveel aan anorganische mineralen kan giftig en belastend zijn voor ons lichaam. Daarom nemen we deze best in via plantaardige (= organische) weg (lees maar: via de planten, groenten, kruiden en fruit of vis, vlees, noten en granen).
Mineralen die we innemen in anorganische vorm (via vloeistoffen = water) belasten ons lichaam. Het is water dat vanuit de hemel op de grond valt en dat (onderweg) vele stenen, kristallen, metalen en dergelijke passeert. Door het schuren van het water langs deze anorganische verbindingen worden kleine deeltjes van deze kiezels en stenen in het water opgenomen. Als wij dit water drinken dan kunnen we een te veel aan bepaalde mineralen binnenkrijgen. Wanneer we een te veel van deze mineralen opnemen, dan belast dit ons lichaam en kunnen we last krijgen van nier- en galstenen. Maar los daarvan heeft ons lichaam heel wat energie nodig om het te veel aan anorganische mineralen te verwerken en af te voeren. Energie die we best aan andere dingen besteden..
Restwaarden: zijn de overschotten aan mineralen (= resten) die je bekomt na het verdampen van 1 liter water op 180°C. Zijn deze waarden beneden de 50mg/l dan zit je zeker goed! Waters met veel resten zijn waters waarbij veel antioxidanten verloren zijn gegaan.. (zie uitleg redoxpotentiaal/vermogen)
Redoxpotentiaal: Redox is een samenstrekking van de woorden Reductie en Oxidatie. Oxidatie = een chemisch proces waarbij een stof ionen/elektronen opneemt en dus afsnoept van een andere stof. Reductie = een chemisch proces waarbij een stof ionen/elektronen afstaat aan een andere stof (zie ook blog artikel over antioxidanten!)). Kort gezegd: het redoxpotentiaal is de kracht/vermogen van het water om oxidatie of vrije radicalen* te reduceren OF het vermogen van water om vervuiling af te breken.
*Water bestaat, net zoals alle bestaande elementen op de wereld, uit atomen. Atomen bestaan uit een kern met zowel positief als neutraal geladen stofjes met daarrond een wolk van elektronen die negatief geladen zijn.. Deze negatief geladen elektronen bestaan altijd uit paren (=koppels) maar heel af en toe is er een elektron die GEEN partner elektron bezit.. en dan gaat deze op zoek…! (Positieve ionen = protonen, neutrale ionen = neutronen, negatief geladen ionen = elektronen).
Anorganische mineralen hebben vooral negatief geladen ionen en hebben dus een te kort aan positieve ionen. Thee, kruiden, groenten en fruit bevatten vooral positief geladen ionen. Daar de natuur altijd op zoek gaat naar evenwicht, ontstaat er een voortdurende uitwisseling tussen de positief en negatief geladen ionen. Op deze manier zullen de positief geladen ionen van fruit en groenten een verbinding aangaan met de negatieve ionen van de anorganische mineralen.
Alle waters hebben een bepaald redoxpotentiaal. Deze worden uitgedrukt in ‘millivolts’ en kunnen schommelen tussen -2000mv (= zuiver water) en +2000mv (sterk vervuild water). Hoe lager de redox waarden, hoe beter het water. Zo heeft water de kracht om vrije radicalen te vangen en te neutraliseren. Daar anorganische mineralen geladen zijn met veel negatieve ionen, bevatten mineraalrijke waters hoge redox-waarden (= het water is reeds zwaar gereduceerd = niet OK). Mineraalarme waters die een lage redox-waarde bevatten (= water die nog veel redoxpotentieel bevat) zijn goede waters omdat ze nog vele verbindingen kunnen aangaan met vrije radicalen die in ons lichaam aanwezig zijn.
Ter info: zo bezit fluoride een waarde van 4,10 aan negatieve elektronen – chloor 2,83 – zwavel 2,44 – ijzer 1,64 – calcium 1,04 – natrium 1,01 en kalium 0,91 aan negatieve elektronen.
Wanneer water vrije radicalen afkomstig van anorganische mineralen moet neutraliseren + nog eens alle vrije radicalen die ook in thee, kruiden, groenten en fruit aanwezig zijn onder de vorm van pesticiden en allerlei andere vervuiling.. dan schiet er niet veel meer over om de vrije radicalen in ons lichaam te neutraliseren. Het logische gevolg hiervan is dat een infusie van thee of kruiden niet meer de nodige impact zal hebben op onze lichamelijke gezondheid wanneer we de thee hebben gezet met mineraalrijk water.
Redox-waarden geven ook een indicatie van het opgeloste zuurstofniveau in het water. Zwaar vervuild water bevat minder zuurstof en bevat veel resten. Zo bepalen de resten van water ook de Ph-waarden (zuur/base) en de redox-waarden. Waters met een lage restwaarde (minder dan 28mg/l) en neutrale PH (tussen 6 en 7.2 PH) bezitten veel redoxpotentieel en dus lage redox-waarden. Zij kunnen veel vrije radicalen* vangen en neutraliseren.
*Een oxidant of vrij radicaal is een atoom die altijd in vrije of ongebonden vorm voorkomt, het zijn de afvalstoffen van ons lichaam, een lichaam dat dag en nacht bezig is om specifieke processen (stofwisselingen) op punt te houden. Hierbij verstoren ze het proces tussen protonen en neutronen. Ze hebben een ongepaard elektron te veel of te weinig waardoor ze NIET kunnen overleven. Om te blijven bestaan snoepen ze elektronen af van een ander atoom met een te veel aan positieve ionen (= antioxidanten). Dit proces blijft doorgaan totdat er voldoende antioxidanten worden aangereikt die dat ene elektron te veel hebben.
Geef een antwoord